Als de nood hoog is, is de redding nabij. Misschien is dit het grootste cliché uit de vaderlandse literatuur, maar daarom nog niet minder waar. Op 6 juni in de ochtend krijg ik een bijzondere e-mail toegezonden. Het is een bericht van mijn neef Renard de Veuster, de enige zoon van mijn tante Rally uit Limburg. Toen ik nog klein was, ging ik in de grote vakanties meestal bij mijn neefje Renard in Meerssen logeren. Tante Rally zorgde voor de Limburgse gezelligheid in tijdelijk kantoor huren eindhoven huis en wij struinden door het dorp en pakten de fiets naar Maastricht om daar de wereld te ontdekken. Kattenkwaad en vrijheid vormden de basis van onze vriendschap. Renard ben ik sinds mijn studietijd uit het oog verloren. leder bewandelt nu eenmaal zijn eigen pad en door het overlijden van mijn moeder was er nog maar weinig contact met die kant van de familie. Juist nu in deze barre tijd krijg ik van Renard een e-mail. Hij schrijft dat hij kloosterling is geworden in het Norbertijner klooster in de buurt van Leuven. In de afzender van de e-mail lees ik dat het gaat om de abdij Conventus Sanctae Mariae de Parco. Ik had als gerucht al eens gehoord dat Renard kloosterling was geworden, maar ik had er verder nooit naar gevraagd. In de email staat dat Renard van mijn problemen heeft gehoord en dat hij me uitnodigt tijdelijk kantoor huren rotterdam om hem in de abdij in Leuven te bezoeken. Ik weet niet of ik op deze ongebruikelijke uitnodiging moet ingaan. Ik heb niets met het christendom, hoewel ik geloof in een grotere overkoepelende kracht die onze levens stuurt en beïnvloedt. Gelukkig heb ik een goed excuus, omdat het geld voor een treinreis naar Leuven simpelweg ontbreekt. Dat schrijf ik hem dan ook in een e-mail terug.