Waarom zijn moderne mensen zo dol op zoet? Niet omdat we ons in de eerste decennia van de eenentwintigste eeuw moeten volproppen met ijs en chocolade om te overleven. Het komt meer doordat onze voorouders uit de steentijd, als ze zoete vruchten of honing tegenkwamen, daar maar beter zo snel mogelijk zo veel mogelijk van naar binnen konden werken. Waarom rijden jongemannen zo roekeloos, raken ze betrokken bij vechtpartijen en hacken ze vertrouwelijke internetsites? Omdat ze oeroude genetische voorschriften volgen die tegenwoordig nutteloos of zelfs contraproductief kunnen co-working space eindhoven zijn, maar 70.000 jaar geleden heel veel evolutionair nut hadden. Een jonge jager die zijn leven waagde door achter een mammoet aan te gaan, was een uitblinker die de hand van de plaatselijke schoonheid kon winnen, en nu zitten wij opgescheept met zijn machogenen.11 Precies dezelfde evolutionaire logica is van toepassing op het leven van varkens, zeugen en biggen in door mensen bestierde fokkerijen. Om in het wild te overleven en zich voort te planten moesten mannelijke zwijnen vroeger enorme territoria bestrijken, heel goed bekend zijn met hun omgeving en oppassen voor valstrikken en roofdieren. Verder moesten ze communiceren en samenwerken met andere zwijnen en vormden ze complexe kuddes, die gedomineerd werden door oude, ervaren matriarchen. Deze evolutionaire noodzaak maakte wilde zwijnen – en met name ook wilde zeugen -tot bijzonder intelligente, sociale dieren die gekenmerkt worden door een levendige nieuwsgierigheid en een sterke co-working space rotterdam drang om sociaal gedrag te ontplooien, te spelen, rond te zwerven en hun omgeving te verkennen. Een zeug die geboren werd met een of andere zeldzame mutatie die haar onverschillig maakte voor haar omgeving en andere zwijnen zou het waarschijnlijk niet overleven en zich niet voortplanten. De afstammelingen van de wilde zwijnen – gedomesticeerde varkens – erfden de intelligentie, nieuwsgierigheid en sociale vaardigheden van hun voorouders.12 Net als wilde zwijnen communiceren gedomesticeerde varkens door middel van een rijk palet aan geluids- en geursignalen: moederzeugen herkennen de unieke piepgeluiden van hun eigen biggen en biggetjes van twee dagen oud kunnen het geluid van hun moeder al onderscheiden van dat van andere zeugen.13 Professor Stanley Curtis van de Pennsylvania State University trainde twee varkens -Hamlet en Omelette geheten -om een speciale joystick te bedienen met hun snuit, en zag dat de varkens al snel net zo goed waren in het leren en spelen van simpele computerspelletjes als primaten.